Zmarł dr hab. Kazimierz Długosz, prof. US

Z ogromnym żalem informujemy, że zmarł dr hab. Kazimierz Długosz, prof US, który od 1985 do 2005 roku był związany z Uniwersytetem Szczecińskim. W Instytucie Filologii Polskiej US pracował jako adiunkt, a od 1995 r. jako profesor nadzwyczajny. Sprawował wiele uniwersyteckich funkcji: był kierownikiem Zakładu Etnolingwistyki (1992–2005), prodziekanem Wydziału Humanistycznego ds. Studenckich (1999–2002), członkiem Senatu Uniwersytetu Szczecińskiego (1996–2002). Należał do Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Komisji Etnolingwistycznej Polskiej Akademii Nauk.

Wspomnienie o prof. Kazimierzu Długoszu

Profesor Kazimierz Długosz był wielkim miłośnikiem polszczyzny, jej badaczem i popularyzatorem. Interesował się onomastyką, a zwłaszcza antroponimią, stylistyką, socjolingwistyką, etnolingwistyką. Efektem Jego onomastycznych zainteresowań są dwie książki: Przezwiska uczniów z Kielecczyzny (1988) i Współczesne „europejskie” nazwy młodzieżowe (2003). Badania socjo- i etnolingwistyczne zaowocowały najważniejszym dziełem Profesora – monografią Inskrypcje nagrobne z Pomorza Zachodniego w ujęciu językoznawczym (1991, wyd. II 2010), która stała się podstawą uzyskanej w 1992 roku habilitacji. Zainteresowaniom różnymi odmianami współczesnej polszczyzny, a zwłaszcza językiem religijnym, dał wyraz w artykułach naukowych i publicystycznych, składających się na tom Język – Religia – Kultura (2013).

Dorobek dr hab. Kazimierza Długosza to także ponad 80 artykułów naukowych drukowanych m. in. w Pracach Filologicznych, Poradniku Językowym, Onomastikach, Slavii Occidentalis, Etnolingwistyce, Socjolingwistyce. Pisał w nich o polszczyźnie potocznej, o integracji języka na terenach przygranicznych, o języku listów prywatnych, o zagadnieniach aksjologicznych i normatywnych języka polskiego, o języku pisarzy. Wiedzę o polszczyźnie popularyzował w tekstach publicystycznych, w lokalnych programach radiowych i telewizyjnych poświęconych zagadnieniom językowym. Uczestniczył też w jury Regionalnej Olimpiady Języka Polskiego i Literatury. Był wykładowcą oddanym swoim studentom, lubianym przez młodzież. Na Uniwersytecie Szczecińskim wypromował 90 licencjatów, 150 magistrów i jednego doktora.

Profesor Kazimierz Długosz był moim życzliwym przełożonym i serdecznym kolegą. Przez 20 lat dzieliliśmy wspólny pokój, w którym prowadziliśmy naukowe debaty, dyskusje o postępach studentów i ważne rozmowy o życiu. Po odejściu Profesora na emeryturę nasze drogi się rozeszły, ale pozostała pamięć wielu wspólnych naukowych przedsięwzięć i prywatnych serdecznych kontaktów. Spoczywaj w pokoju, Szanowny Profesorze i Drogi Kolego…

 

prof. dr hab. Ewa Kołodziejek